Biantara BAHASA SUNDA

 

Biantara

Biantara nyaéta hiji kedalan jeung susunan anu alus pikeun ditepikeun ka jelema loba. Conto biantara nyaéta kawas biantara kanagaraan, biantara ngabagéakeun poé badag, biantara pangbangkit sumanget, biantara pangbagéa acara atawa event, sarta séjén sajabana. Biantara anu alus bisa méré hiji gambaran positif pikeun jalma-jalma anu ngadangu biantara kasebut. Pangabisa pidato atawa nyarita anu alus di hareup umum / umum bisa mantuan pikeun ngahontal jenjang karir anu alus.

Tujuan Biantara[édit | édit sumber]

Biantara umumna ngalakonan hiji atawa sawatara hal di handap ieu:

• Mangaruhan batur sangkan daék nuturkeun kahayang urang jeung resep rela.
• Méré hiji pamahaman atawa informasi ka batur.
• Nyieun batur gumbira jeung biantara anu ngahibur ku kituna batur gumbira sarta sugema jeung kedalan anu ku urang diungkapkeun.

Jenis-jenis / Macem-macem / Sipat-sipat Biantara[édit | édit sumber]

Dumasar dina sipat ti eusi biantara, biantara bisa dibédakeun jadi:

• Biantara Bubuka, nyaéta biantara singget anu dibawakeun ku pamaca acara atawa mc.
• Biantara pengarahan nyaéta pidato pikeun ngarahkeun dina hiji pasamoan.
• Biantara Pangbagéa, nyaéta mangrupa biantara anu ditepikeun dina hiji acara kagiatan atawa kajadian nu tangtu anu bisa dipigawé ku sawatara urang jeung wayah anu kawates sacara gunta-ganti.
• Biantara Paresmian, nyaéta biantara anu dipigawé ku jelema anu berpengaruh pikeun ngaresmikeun hiji hal.
• Biantara Laporan, nyaéta biantara anu eusina nyaéta ngalaporkeun hiji pancén atawa kagiatan.
• Biantara Pertanggungjawaban, nyaéta biantara anu eusina hiji laporan pertanggungjawaban.

Padika Biantara[édit | édit sumber]

Téknik atawa padika dina ngabawakeun hiji biantara di hareup umum:

• Padika ngapalkeun, nyaéta nyieun hiji rencana biantara tuluy ngapalkeunana kecap pér kecap.
• Padika sarta merta, nyaéta ngabawakeun biantara tanpa persiapan sarta ngan ngandelkeun pangalaman sarta wawasan. Biasana dina kaayaan darurat teu kaduga loba ngagunakeun tehnik sarta merta.
• Padika naskah, nyaéta pidato kalayan ngagunakeun naskah anu geus dijieun saméméhna sarta umumna dipaké dina biantara-biantara resmi.

Persiapan Biantara[édit | édit sumber]

Saméméh méré biantara di hareup umum, aya alusna pikeun ngalakonan persiapan di handap ieu:

• Wawasan pareungeu biantara sacara umum
• Nyaho lila wayah atawa durasi biantara anu baris dibawakeun
• Nyusun kecap-kecap anu gampang dipahaman sarta jelas
• Nyaho jenis biantara sarta téma acara.
• Nyiapkeun bahan-bahan sarta perlengkapan biantara, jsb.

Carangka Susunan Biantara[édit | édit sumber]

Skema susunan hiji biantara anu alus:

• Bubuka kalayan salam pamuka
• Pendahuluan anu saeutik ngagambarkeun eusi
• Eusi atawa materi biantara sacara sistematis: maksud, tujuan, sasaran, rencana, léngkah, jsb.
• Panutup (kacindekan, harepan, talatah, salam panutup, jsb)

Unsur-unsur Biantara[édit | édit sumber]

Unsur-unsur dina biantara nyaéta panyarios, bahan/materi panyariosan, objek atawa pangreungeu, sarta téma. Katilu unsur kasebut silih mangaruhan hiji jeung nu séjén. Leungitna salah sahiji unsur kasebut di luhur, baris ngabalukarkeun katimpangan dina biantara.

Hal-hal anu diperhatikeun dina biantara[édit | édit sumber]

Hal-hal anu diperhatikeun dina biantara nyaéta:

• Vokal/sora kudu béntés/jelas,
• Lentong jeung wirahmana merenah
• Kudu nyunda,
• Henteu teugeug atawa dialeu-aleu teuing, teu gancang teuing jeung henteu acad teuing,
• Kudu miboga pangaweruh anu jembar pangpangna nu patali jeung materi acara anu di MC-anna katut nu rek ngeusian éta acara boh jalma boh kasenian atawa lianna,
• Kudu pinter ngareka basa anu orisinil, surti kana kahayang pamiarsa, kudu miboga sikep anu hadé (tatakrama, paroman gerik-gerik lianna),
• Mibanda rasa humor (sense of humor) nu luhur utamana dina acara-acara mu sipatna hiburan pikeun ngahirupkeun suasana.